ÜÇ SUSKUN KADIN VE GERİDE BİRAKTIKLARI

Türkiye sol’u ,’vefa’ dendiğinde birçok konuda eksiktir.
Özellikle emek vermiş ‘ilk’lere dair bırakın sahiplenmeyi, üstelik çoğu zaman daha hayattayken onları Zaman mezarlığına gömerek, unutulmaya mahkûm etmiştir. Buna en iyi örnek, üç kadın aydınımızı gösterebiliriz.

YAŞAR NEZİHE:
Çağdaş edebiyatımızda ilk modern şiir çalışmaları ile bilinen toplumcu şairlerdendir.1926 da Şefik Hüsnü ile. TKP’nin kuruluş kongresine bulunmuş, onun parti içindeki mücadeleci kimliği zaman zaman şairliğinin önüne geçmiştir. Şefik Hüsnü ile yaşadığı siyasi polemiklerden ötürü yalnızlığa mahkum edilmişti. Sonraki genç nesil tarih yoksunu olduğu için varlığını dahi bilemedi. Sol yayıncılar eserlerini basmadı. Yaşar Nezihe hak etmediği halde yoksulluk içinde yasadı ve öldü. Geride, vefasızlık üzerine vicdanları sızlatan bir hikâye bıraktı.

FATMA YALÇİ:
Dr Hikmet kıvılcımlı ile beraber aynı dönem TKP faaliyetlerini yürütüyordu. Yayınevi kurdu. dışardan gizlice getirilen bir çok Marksist klasik eserleri Türkçe ye çevirdi. Dr. Hikmet Kıvılcımlı Hapishanedeyken hem komünün ihtiyaçlarını, hem dışardaki kadroların ihtiyacını bu yayınevinin geliri ve şahsi parasıyla karşıladı. Dr. Hikmet TKP den ayrıldığında onun yanında yer aldı. Zaman zaman Dr. Hikmetle de siyasi meselelerde ters düştü. Gerek TKP gerekse Kıvılcımcılar kendisini yalnız bıraktı. Sonraki nesil adını dahi bilmiyordu. Oysa Türkiye sol’una yayın hayatıyla ciddi katkılarda bulundu. Onun hatırası bizlere ibret alınacak bir vefasızlık örneği olarak borç kalmıştır.

FİRUZAN:( Firuze Çerçi)
68 kuşağı ve sonrası onun eserleriyle büyüdü. Eserleri bir çok dile çevrildi. Sosyalist düşüncelerinden asla vazgeçmedi.68 kuşağı için yazdığı ’47 likler’ en bilinen eserlerinin başında gelir.12 Mart döneminde bu eseri yasaklandı. Kemal Tahir, dönekliğini ilk sergilediği röportajlarında Firuzan’ı eleştirdi. Onu fazla arabesk ve Kerime Nadir taklitçisi olarak anlattı. Bir anda sol çevrede şok etkisi yaptı ve gözden düştü. Oysa yeni yetme devrimciler dahil çoğumuz emekleme dönemimiz de onun PARASIZ YATILI’sını okumuştuk. Ne yazik ki ona vefa gösteremedik. Güle güle FİRUZAN.

Suskun ve de küskün yürekleriniz bizi biraz daha utandırdı. Umarız gelecek nesil aynı gaflete düşmez.